Trądzik jest wstydliwym problemem nie tylko ludzi młodych, które są na etapie dojrzewania. To dolegliwość, która może dotyczyć osób w różnym wieku. Wypryski skórne są również błędnie kojarzone wyłącznie ze zmianami na twarzy, bowiem mogą się one pojawić także na innych partiach ciała. Na szczęście medycyna podsuwa kilka środków, które skutecznie pozwalają się pozbyć zmian trądzikowych, a najskuteczniejsze (ale i najsilniejsze) preparaty są dostępne wyłącznie na receptę. Jakie w takim razie leki stosuje się w leczeniu trądziku?
Czym jest trądzik?
Trądzik zaliczany jest do przewlekłych chorób skórnych, który może być efektem występowania wielu czynników. Spowodowany może być zaburzeniami hormonalnymi, ale też nieodpowiednią dietą. Zazwyczaj trądzik występuje pod postacią wykwitów skórnych, czego przykładem mogą być zaskórniki, grudki, krosty, guzy, torbiele czy ropnie.
W zależności od nasilenia i rodzaju zmian na skórze stosuje się rozmaite metody leczenia. W sytuacji kiedy trądzik nie jest tak uciążliwy, a wykwity skórne są płytkie, można zastosować leki bez recepty, np. powszechnie dostępne maści wysuszające. Inaczej jest w przypadku poważniejszych stanów chorobowych skóry, kiedy pojawiają się głębokie ropnie, torbiele czy guzki. Tego typu wykwity powinny być leczone za pomocą silniejszych środków przepisanych przez lekarza.
Jakie preparaty stosuje się w leczeniu trądziku?
Leki na receptę na trądzik można podzielić na trzy główne grupy:
- antybiotyki: tetracyklina, doksycykina, limecyklina, erytromycyna, azytromycyna, klindamycyna,
- retinoidy: acytretyna, izotretynoina,
- środki antykoncepcyjne o działaniu antyandrogennym: octan cyproteronu, octan chlormadinonu, dezogestrel, dienogest.
Antybiotyki na trądzik na receptę
Proces leczenia trądziku antybiotykami został zapoczątkowany już w latach 60. ubiegłego wieku. Jest to skuteczna metoda, która pozwala w stosunkowo krótkim czasie pozbyć się wykwitów skórnych. Antybiotyki mogą być pod postacią maści lub tabletek doustnych (tabletki stosuje się w przypadku nasilonych stanów chorobowych). Antybiotyki w tabletkach mogą przyczyniać się do pojawienia się dolegliwości żołądkowo-jelitowych, dlatego nie mogą być stosowane dłużej niż 6 miesięcy.
Retinoidy stosowane w leczeniu trądziku
Retinoidy są pochodnymi witaminy A o działaniu przeciwzapalnym, przeciwłojotokowym i przeciwzaskórnikowym. Podobnie jak w przypadku antybiotyków, te substancje także są dostępne pod postacią leków stosowanych miejscowo lub doustnie i znów leki doustne stosuje się w przypadku poważniejszych stanów zapalnych skóry.
Najsilniejszą substancją, która eliminuje wszystkie czynniki wpływające na pojawienie się trądziku jest izotretynoina, jednak należy bardzo ostrożnie podchodzić do jej stosowania i dotyczy to kobiet w wieku rozrodczym. Okres leczenia może trwać od 4 do 8 miesięcy. Na miesiąc przed zastosowaniem pierwszej dawki leku kobieta powinna upewnić się, że nie spodziewa się dziecka, a także powinna zacząć terapię tabletkami antykoncepcyjnymi. Przed każdym kolejnym opakowaniem leku na trądzik należy wykonywać test ciążowy, a stosowanie tabletek hormonalnych należy zakończyć 2 miesiące po przyjmowaniu izotretynoiny.
Tabletki antykoncepcyjne na trądzik
W sytuacji, gdy młoda kobieta z pewnych powodów nie może stosować retinoidów lub gdy kuracja antybiotykami nie zakończyła się sukcesem, skuteczne może się okazać przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych. W terapii stosuje się preparaty zawierające octan chlormadinonu lub octan cyproteronu. Terapia trwa od 6 do 12 miesięcy.
Trądzik jest wstydliwą przypadłością, dlatego nie każda osoba chce udawać się z tym problemem do gabinetu lekarskiego. Znacznie lepszym rozwiązaniem w tej sytuacji jest skorzystanie z możliwości otrzymania recepty przez internet za pośrednictwem naszego portalu. Zachęcamy do wykupienia konsultacji lekarskiej i wypełnienia formularza wywiadu medycznego – recepta zostanie wystawiona jeszcze tego samego dnia!
Uwaga: Ostateczną decyzję o możliwości wystawienia zwolnienia lekarskiego podejmuje lekarz w trakcie konsultacji lekarskiej. W przypadku braku wskazań medycznych lekarz może odmówić wystawienia zwolnienia. Opłata jest pobierana za konsultację lekarską.